O ś.p. Gołębiewskim i katamaranie "Balanga"

2022-07-23 - O ś.p. Gołębiewskim i katamaranie "Balanga"

Niedawno zmarł właścicieli i twórca sieci hoteli Tadeusz Gołebiewski. Nie wszyscy wiedzą o jego inwestycjach biznesowych w jachting nie tak udanych jak w hotelarstwo.

Miałem okazje go poznać nieco blżej, gdy zaprosił mnie do wyjazdu na Salon Parsyski w 1996 r. Oczywiście, nie tylko by zwiedzać. Liczyła się moja znajomość języka i rozeznanie na francuskim rybku jachtowym. Wystawę zresztą, odwiedzałem już kilkukrotnie jako v-ce Prezes Międzynarodowego Stowarzyszenia Klasy Micro, na zaproszenie Francuskiej Federacji Żeglarskiej ( FFV). Tadeusz jako właściciel stoczni "Shanta" w Przasnyszu miał nadzieję na promocję swych jachtów. W drodze, sam, non stop prowadził swego Mercedesa. Trasa Warszawa Paryż zajęła nam 15 godzin. Ładny wynik.

Na Salonie niewiele się chyba udało zwojować, ponieważ ...nie "było armat",czyli jachtów stoczni na wystawie. Toteż po dwu dniach wyjechaliśmy do . Holandii, a nie do Warszawy. Okazało się, ze dealer stoczni ma problemy z tzw. "dużymi" Shantami. Musiał je pilnie wyslipować, gdyż urządzenia sterowe zaczęły się rozsypywać. Miały prawo, ponieważ, jak wykazała obdukcja, jarzma podnoszonego steru głębinowego wykonano z "blaszki " nierdzewnej nie grubszej niż 4 mm. Wyraźnie nie doceniono sił działających na płetwę.

Tadeusz jakoś dogadał się z dealerem, zresztą niesłychanie towarzyskim Holedrem, który wyspecjalizował się w opowiadaniu dowcipów o Belgach. Miał ich spory zapas na każdą okazję.

Głównym punktem programu w Holandii okazało się jednak okoliczne spa- park wodny. Spędziliśmy w nim wiele godzin. Najdłużej w basenie ze sztucznymi falami. Tadeusz uparł się, że rozgryzie konstrukcję mechnizmu ich wytwarzania, zamierzał bowiem sam zbudować podobny park w hotelu w Mikołajkach. Mógł kupić gotowy projekt kompleksu, ale cena prawie milina dolarów nawet jemu wydała się z Księżyca.

Postanowił więc sam to ustrojstwo zaprojektować. Jako typowy "self made man" nie lękał się takich wyzwań. Firmę TaGo, bazę swego sukcesu finansowego, także zbudował od podstaw, własnoręcznie spawając formy i inne oprzyrządowanie do wypieku ciastek.

Chciał też zbudować możliwie jak największą jednostkę jednostkę do "wożenia" gości po mazurskich jeziorach. Zlecił mi zatem zaprojektowanie katamaranu motorowego o długości 16 m. Szerokość, po części wynikała z rozstawu filarów mostu w Mikołajkach. Nadałam mu robocza nazwę "Balanga", zgodną chyba z jego przeznaczeniem. Kopyto kadłuba budowali szkutnicy sprowadzeni z Ostródy. Nie mogli się nadziwić, że po ustawieniu szablonów na helingu nie trzeba ich poprawiać "dostrugiwaać" ; listwy kontrolne układały się idealnie. Potwierdziło to, że program do projektowania kadłubów mojego autorstwa, który napisałem na Amigę 500 , działa jak powinien. Miał on także moduł hydrostatyczny oraz prognozy oporów, pozwalając na optymalizację linii kadłuba w zegludze bez przechyłu. Wypróbowałem go wcześnie projektując za jego pomocą Focusa 650 (później program przepisałem naPC-ta w Pascalu (przy udziale mojego syna Pawła ). Też "chodził", chociaż nie miał dobrego interfejsu. Nie nadawał się więc do komercjalizacji.

Forma "Balangi" powstała i... na tym się skonczyło. Proszono mnie o zaprojektowanie pokładu zgodnie z ofertówką. Dopiero po pewnym czasie, wyszło na jaw, że kierownictwo stoczni wybrało mnie, organizując "tajny" konkurs ( niestety bez nagród). Nie zdradzono, kto poza mną w nim uczestniczył.

Proponowałem konstrukcje szkieletową z powłoka sklejkową, bo budowa formy na jedna sztukę nie miała sensu (forma kadłuba natomiast miała być wykorzystana do budowy wersji żaglowej). Szkielet pokładu mia powstać z profili aluminiowych, co jednak stoczni wydawało się za drogie. Bez większego przekonania narysowałem szkielet stalowy. Niepotrzebnie się męczyłem. Stocznia właśnie upadła ( w 1998 r.), pociągając na dno finansowe miejscowy Bank Spółdzielczy. Pojawił się problem z odzyskiem moich skromnych apanaży. Udało się wyciągnąć w tylko część w naturze, w postaci masztu marki Proctor do Micro i drobnego osprzętu.

Formę, niestety, została zniszczona. Podobno awansowała do roli kwietnika przed hotelem w Mikołajkach ( nie widziałem, bo zawsze hotel omijałem szerokim łukiem zarówno od strony lądu jak i wody). Może i lepiej, że motorowa "Balanga" , czyli pływająca dyskoteka "zatonęła" zanim została zwodowana. Szkoda jednak formy kadłuba. Można by w niej, jak liczyłem, wylaminować kadłuby fajnego katamarana żaglowego.

Park wodny natomiast powstał i działa. Dzieło życia, żeby nie powiedzieć, pomnik Tadeusza Gołebiowskiego - jego hotele rozmnożyły się w Polsce od Tatr do morza i mimo Covidu, przetrwały. Ten ostatni jeszcze niedokończony w Pobierowie robi wrażenie, ale też wywołuje wiele kontrowersji. Tym razem dyskusyjna jest nie tyle architektura, co jego wielkość. Zapewne o to mu właśnie chodziło. Mimo wszystkie obiekcje, sieć hoteli jaką stworzył, jest imponującym osiągnięciem Tadeusza Gołębiowskiego.